GEZELLIGHEID

En ineens waren we met z’n vieren. Ik zal jullie vertellen waardoor:

Twee weken geleden werden Colly en ik naar de grote stal gebracht, we begrepen er niets van. Colly vond het eigenlijk wel fijn en lekker rustig. Ik vond het jammer, want ik sta veel liever gezellig bij de anderen meiden. Maar goed op zo een moment heb ik toch niks te vertellen.

Colly was al een paar dagen onrustig en ze lag erg veel. Afgelopen vrijdagnacht werd het steeds erger, ik kon er niet van slapen. Ik riep: blijf toch eens stil liggen, het is nog nacht. Ze was maar aan het draaien en graven met haar voorpoten. En het leek wel of ze pijn in haar buik had, ze kreunde ook af en toe. Op den duur begon ik me wat zorgen te maken. Maar het was nog vroeg en de verzorgers waren er nog niet, dus het was best een beetje spannend. Onder haar staart zag ik ineens een glazig balletje, ik dacht dat is niet goed hoor. Ik vertelde haar maar niks anders zou ze er misschien van schrikken. Ze keek wel steeds naar achteren maar kon dat echt niet zien. Ik keek gewoon niet meer, en dacht: wanneer de verzorgers straks komen dan helpen ze haar wel.

Huh wooooohw ik schrik me rot, ligt daar een lammetje in het stro. Waar komt die ineens vandaan. Ik heb het niet gezien, het lag er ineens. Het is nat en Colly lijkt het te kennen, want ze begint het droog te likken. Gatver. Een tijdje later zie ik nog een kleintje, nu komt het uit de achterkant van Colly. Jeetje poep je dat nou gewoon uit? Ze geeft geen antwoord, ze is alleen maar met die kleintjes bezig. Voor mij heeft ze geen aandacht meer, ik begrijp er niets van. Ik dacht dat wij vriendinnen waren, want zoiets deel je toch met elkaar.

Stiekem vind ik ze ook wel schattig, maar dat laat ik nu nog niet merken. Ik ga gewoon ongeïnteresseerd hooi eten. Ze had het wel even van tevoren mogen vertellen. Ik wist van niks he, ineens waren we met z’n vieren. Af en toe snuffel ik even aan ze, ik zag dat het twee jongetjes zijn. Waarvan er één lastig loopt omdat zijn pootjes steeds wijd gaan.

De verzorgers komen binnen en zijn blij om de kleintjes te zien. Bij meneer wijdbeens doen ze een bandje tussen de achterpootjes waardoor hij beter kan staan en lopen. Wat zijn het ook een schatjes, ik ben best een beetje jaloers. Colly en ik hebben inmiddels een goed gesprek gehad, en ik ga proberen een leuke tante te zijn. Toch wel gezellig zo met elkaar .

Gezellige groetjes

Bonny